Mestras e mestres do exilio interior

Resumo

A guerra civil marcou un corte tráxico na vida española. Un dos grupos mais afectados foron os docentes, sometidos a un proceso de “depuración” para castigar a súa vinculación, real ou imaxinaria, coas autoridades lexítimas e avaliar a súa idoneidade co novo réxime. Ese longo e minucioso proceso condenou moitos docentes ao exilio exterior, do que rara vez volveron, ou a un penoso exilio interior con perda do traballo na docencia, illamento do medio social, privacións e soidade. Analizamos o exilio interior dun conxunto de mestres e mestras galegos e os seus exemplares mecanismos de supervivencia.

La guerra civil marcó un corte trágico en la vida española. Uno de los grupos más afectados fueron los docentes, sometidos a un proceso de “depuración” para castigar su vinculación, real o imaginaria, con las autoridades legítimas y evaluar su idoneidad con el nuevo régimen. Ese largo y minucioso proceso condenó a muchos docentes al exilio exterior, del que rara vez volvieron, o a un penoso exilio interior con pérdida del trabajo en la docencia, aislamiento del medio social, privaciones y soledad. Analizamos el exilio interior de un conjunto de maestros y maestras gallegos, y sus ejemplares mecanismos de supervivencia.

The civil war represented a tragic turning point in Spanish life. One of the most affected groups was teachers, who were subjected to a process of “purging” to punish their links, real or imagined, with the legitimate authorities and to assess their suitability for the new regime. This long and detailed process sentenced many teachers to external exile, from which they rarely returned, or to a painful internal exile with loss of teaching jobs, isolation from the social environment, deprivation and loneliness. We analyse the inner exile of a group of Galician teachers and their exemplary survival mechanisms.

Palabras Clave

Texto

Este artigo non está dispoñible de forma aberta

A Revista Galega de Educación é unha publicación feita grazas o traballo altruísta de moitas persoas que a consideran un instrumento de gran valor para acadar unha renovación pedagóxica en Galiza. Podemos seguir editando a revista grazas as vendas de números, as subscricións e a publicidade.

É por iso que para permitir que a revista sexa viable só se publican en formato aberto aqueles artigos que teñen máis de 2 anos.

Se quere ler este artigo en concreto podes mercar este número ou subscribirte a revista.

Memoria para o presente

Banners

Compartir